Door Margriet Lenkens, Gerda Rodenburg, Loïs Schenk, Gera Nagelhout, Frank van Lenthe, Godfried Engbersen, Miranda Sentse, Sabine Severiens, Dike Van De Mheen

In deze kwalitatieve studie wordt onderzocht hoe ‘risicojongeren’ uit de grote stad tegen hun eigen problematiek aankijken, en welke behoeften zij hebben op het gebied van ondersteuning en begeleiding. Er zijn semi-gestructureerde interviews gehouden met 23 jongeren met uiteenlopende (externaliserende) problematiek en risicofactoren. De data-analyse werd op een inductieve thematische manier uitgevoerd. Vier hoofdthema’s kwamen hieruit naar voren: stoppen met crimineel gedrag, de behoefte aan autonomie en zelfvoorziening, negatieve ervaringen in sociale relaties en de behoefte aan ondersteuning. Deelnemers toonden een sterke behoefte om autonoom te zijn/worden, wat zichtbaar was in de uitspraken die zij deden over onafhankelijkheid, het omgaan met problemen en de terughoudendheid in het vragen om of accepteren van hulp, ook wat betreft het stoppen met crimineel gedrag. Voor sommigen leek deze behoefte om alles zelf te bepalen en te doen gerelateerd aan eerdere negatieve ervaringen in sociale relaties. Jongeren leken meer open te staan voor ondersteuning afkomstig van iemand met vergelijkbare kenmerken of ervaringen. De bevindingen lijken erop te wijzen dat het in de ondersteuning van risicojongeren belangrijk is om een balans te vinden tussen het stimuleren van autonomie en het bieden van de nodige ondersteuning. Meer aandacht voor het versterken van factoren die veerkracht bevorderen wordt aangeraden. In toekomstig onderzoek zou gekeken kunnen worden naar mogelijke voordelen van ervaren gelijkenissen tussen jongeren en hun hulpverleners.

Ga naar artikel.