Door Pamela Lucas
Terwijl in het hele land mensen proberen te stoppen met roken in het kader van Stoptober, doen Utrechters in de wijk Hoograven dat op hun eigen manier. Met dezelfde achterliggende gedachte: samen stoppen gaat beter. In Hoograven in Utrecht organiseert preventiewerker Marco van Jellinek samen met wijkprofessionals, zoals huisartsen, voor de tweede keer de Wijkchallenge Stoppen met Roken. Hoograven neemt het op tegen de wijk Escamp in Den Haag in de uitdaging om met zoveel mogelijk deelnemers te stoppen. Beide wijken hebben relatief veel bewoners met een lage sociaaleconomische status (SES) en juist onder hen bevinden zich de meeste hardnekkige rokers.
Twee weken geleden. Ik ben bij de startbijeenkomst van een stoppen-met-roken-cursus in een buurthuis van Hoograven. Als ik aankom, is Marco bezig deelnemers bij de ingang te ontvangen en de weg te wijzen naar het cursuslokaal, waar zij worden opgevangen door de cursusleider. Niet iedereen komt voor de cursus. “Stoppen met roken?”, vraagt Marco aan een man die binnenstapt. “Ja! Goed idee!”, antwoordt de man. Maar hij komt voor het bridgen en nee, hij is zelf geen roker. Marco belt een oudere mevrouw die mee wil doen, maar opziet tegen het reizen naar de locatie. “Anders ga ik haar wel ophalen, hoor.” Als iedereen er is, houdt Marco nog een kort praatje en laat de deelnemers weten dat zij altijd met vragen bij hem terecht kunnen. Het persoonlijke contact vindt hij belangrijk. En als hij iemand net dat extra zetje kan geven om te stoppen met roken, doet hij dat graag.
Het IVO evalueert het verloop van de Wijkchallenge om te zien wat wel en niet werkt. Als onderzoeker interview ik daarvoor deelnemers en betrokken professionals. Deelnemers die ik spreek, zijn klaar met hun obsessie met roken, ze schamen zich ervoor, of ze zijn ziek en moeten nu écht stoppen. Maar hoe? Een vrouw vertelt over haar enige stoppoging. Ze hield het nog geen dag vol, toen brak de paniek uit. Het idee alleen al, dat je nooit meer mag roken… Maar vandaag doet ze een nieuwe poging. Bij een andere deelnemer die ik thuis bezoek, staat de asbak met peuken gewoon op tafel. Sterker nog, ik moet de as wegvegen van het tafelblad – zo discreet mogelijk natuurlijk – voordat ik mijn notitieblok erop neer durf te leggen. Is deze roker de schaamte voorbij?
Stoppen met roken is een uitdaging, dat is duidelijk. Ik wens alle stoppers veel succes.
Lees hier de blog van mijn collega Nienke de Wit over de Wijkchallenge in de wijk Escamp in Den Haag!