Van oktober tot en met december zijn er allerlei interessante lezingen, symposia en congressen over armoede te volgen. Het voelt wrang dat de interesse in de minderbedeelde medemens zo seizoensgebonden is.
Als geprivilegieerde onderzoeker kan ik niet echt weten en begrijpen hoe het is om te wonen en te leven in een tot aandachtswijk bestempelde wijk. Juist daarom moeten we de ervaringskennis van mensen zelf een meer prominente plaats geven in zowel onderzoek, als in beleid.
Gelijkwaardigheid in samenwerking is een streven in veel onderzoeksprojecten, maar het blijkt een moeilijke opgave. Wat betekent gelijkwaardigheid in onderzoeksteams en hoe geef je het vorm?
De kans is groot dat je wel eens mee hebt gedaan met wetenschappelijk onderzoek. Wat waren de resultaten van het onderzoek? Wat is er mee gedaan in de praktijk? Waarschijnlijk heb je geen idee.
Klimaatverandering is inmiddels niet meer weg te denken uit ons leven. En alleen met een goede mentale gezondheid en met een veerkrachtige levenshouding kunnen we klimaatverandering nog zoveel mogelijk tegengaan, stelt Martine Veenman.
Een goed functionerende herstelinfrastructuur is gebaat bij vrije ruimte voor hulpverleners. Daar is geen radicale systeemwijziging voor nodig, wel een soepeler omgang met onze productiviteitsdwang en verantwoordingscultuur, stelt Cas Barendregt in deze blog.
De tabaksindustrie gebruikt de journalistiek om de publieke opinie over tabaksbeleid te beïnvloeden en om nieuwe maatregelen tegen te houden, stelt Nikita Poole. De media moeten daar volgens haar niet aan meedoen.
Op de universiteit en in mijn eerste onderzoeksprojecten leerde ik om alles van tevoren vast te leggen en te plannen bij onderzoek, maar inmiddels pas ik de les van mijn vroegere schilderdocent toe: "Als je het even niet weet, doe dan wat je wél weet, net zolang tot het gelukt is."
Om onderzoek te doen dat écht betekenis heeft voor de praktijk is het vaak nodig om als onderzoeker buiten de veiligheid van je computer en je bureau te treden.
“One way ticket hè, stay there. Don’t come back!” Dat hoorde ik een politieagent in steenkolenengels zeggen in de stationshal van Rotterdam Centraal. De man tegen wie hij sprak was klein, onverzorgd, mutsje op en had nauwelijks spullen. Ik vermoed afkomstig ergens uit Midden-Europa.
