Een drugsverslaving wordt veelal gezien als een chronische (hersen)ziekte, maar mensen kunnen wel degelijk herstellen van een verslaving en daarbij groeien op persoonlijk, sociaal én maatschappelijk gebied. Dit is geen kwestie van een aan- of uitknop, maar een langdurig en complex proces.
Op de universiteit en in mijn eerste onderzoeksprojecten leerde ik om alles van tevoren vast te leggen en te plannen bij onderzoek, maar inmiddels pas ik de les van mijn vroegere schilderdocent toe: "Als je het even niet weet, doe dan wat je wél weet, net zolang tot het gelukt is."
Om onderzoek te doen dat écht betekenis heeft voor de praktijk is het vaak nodig om als onderzoeker buiten de veiligheid van je computer en je bureau te treden.
LUMC voert samen met partners een onderzoeksproject uit om een structurele en verbindende aanpak voor gezonde wijken te ontwikkelen en evalueren.
Sinds 2004 kan de strafrechter personen met herhaaldelijk strafbare feiten veroordelen tot twee jaar vrijheidsbeneming in een Inrichting voor Stelselmatige Daders (ISD) om de maatschappij te beschermen en de daders individuele zorg te bieden. Dit laatste komt nog niet goed uit de verf.
“One way ticket hè, stay there. Don’t come back!” Dat hoorde ik een politieagent in steenkolenengels zeggen in de stationshal van Rotterdam Centraal. De man tegen wie hij sprak was klein, onverzorgd, mutsje op en had nauwelijks spullen. Ik vermoed afkomstig ergens uit Midden-Europa.
In dit jaarplan beschrijven we de belangrijkste ontwikkelingen en aandachtspunten binnen de thema’s waarop we onderzoeksprojecten uitvoeren in 2023 en daarna.
Deelname van sociale professionals aan ‘externe projecten’ (zoals leernetwerken, Communities of Practice e.d.) is niet altijd vanzelfsprekend. Zij moeten het kennisbelang afwegen tegen de druk om ‘productie te draaien’. Lees waarom leidinggevenden een sleutelrol vervullen.
Een goede gezondheid is niet voor iedereen een doel. Op dit moment niet of misschien helemaal niet. Daar moeten we niet vanuit gaan. En we moeten mensen zeker niet veroordelen als dat zo is. Toch wordt gezondheidsgedrag nog vaak gestigmatiseerd in onze samenleving.
Het is 1984, Nederland krabbelt op uit een economische crisis. Joop den Uyl waarschuwt het parlement voor een dreigende 2-deling in de maatschappij: “Als we niet een ander beleid voeren (..) dan zal het niet alleen deze samenleving breken, het zal ONS opbreken.” Hoe genadeloos actueel zijn deze woorden.
