De meeste wetenschappers kunnen goed over hun vakgebied praten met andere wetenschappers.  Maar kennis delen met een breed publiek vraagt om een ander verhaal.

Naar schatting leidt ongezonde voeding jaarlijks tot maar liefst 12.900 doden en kost het ons land 6 miljard euro aan zorg. Hoog tijd dus, én genoeg redenen, om gezonder én duurzamer te gaan produceren en consumeren in Nederland.

Een bekende metafoor binnen de gezondheidsbevordering is die van de bal en de berg. Gezond leven is als een zware grote bal een berg op duwen. Hoe steiler en hoger de berg -of hoe ongezonder en uitdagender de leefomgeving- hoe moeilijker het is om de bal omhoog te duwen. Als je even niet oplet, rolt de bal weer terug naar waar je begonnen was. Dit wordt vaak afgebeeld als één persoon die deze bal de berg op probeert te duwen. In mijn verhaal zijn er echter vier vrienden die samen de bal de berg opduwen.

Waar we zeker van kunnen zijn, is dat wie je bent – om nog maar te zwijgen van wat we doen en zeggen – invloed heeft op de deelnemers van je onderzoek en daarmee je onderzoeksresultaten. Wat ik als cultureel antropoloog eigenlijk al wel wist – dat de realiteit niet objectief gekend kan worden, maar altijd een sociale constructie is – ervaarde ik nu in de praktijk. Ik heb me voorgenomen vaker na te denken over hoe (niet: of) ik mijn onderzoek beïnvloed. En dat ook te bespreken met deelnemers zelf. Want als onderzoek dan toch altijd subjectiviteit bevat, laten we die dan ook erkennen en onderzoeken.