Auteurs: David Best, Arun Sondhi, Lorna Brown, Mulka Nisic, Gera Nagelhout, Thomas Martinelli, Dike van de Mheen en Wouter Vanderplasschen

De relatie tussen sociale isolatie en factoren als morbiditeit en mortaliteit in de context van verslavingsherstel is al breed onderzocht. Maar over de beschermende effecten van intieme en familiale relaties is veel minder bekend. Dit artikel maakt gebruik van de Europese database Life In Recovery om het verband te beoordelen tussen de relatiestatus en het leven met afhankelijke kinderen op het herstelkapitaal van mensen die herstellen van een drugsverslaving. Herstelkapitaal is geoperationaliseerd door de Strengths And Barriers Recovery Scale (SABRS).

De deelnemers aan de studie zijn geworven uit de REC-PATH-studie (in Nederland, België en het Verenigd Koninkrijk) en aangevuld met een tweede steekproef die werd gerekruteerd via het Recovered Users Network (RUN) in verschillende Europese landen. Dit resulteerde in een gecombineerde steekproef met 1.313 personen die de enquête (voornamelijk online) invulden.

De resultaten laten zien dat degenen die getrouwd zijn of samenwonen tijdens herstel significant meer herstelsterktes en minder belemmeringen voor herstel rapporteerden. Daarnaast rapporteerde deze groep een grotere winst in herstelkapitaal tijdens hun hersteltrajecten. Vergelijkbare associaties zijn gevonden voor deelnemers die thuiswonende kinderen hebben. Er zijn ook aanwijzingen dat deze associatie sterker is voor vrouwelijke dan voor mannelijke deelnemers. Ten slotte zagen we dat mensen met meer goede sociale contacten en meer contacten in herstel ook meer herstelkapitaal en een grotere groei van het herstelkapitaal rapporteerden.

We concluderen dat deze studie verder bewijs levert ten gunste van een ‘sociale genezing’ bij herstel, waarbij hechte familiebanden worden geassocieerd met sterkere herstelmiddelen.

Het artikel is eerder gepubliceerd op Frontiers in Psychology.